Ya denedesindir, ya da tekrarda...
Kuşkusuz, ilkinde ikincisi, ikincisinde de ilki hep biraz vardır. Tersini düşünmek felsefi nedenlerle amatörlük olurdu; bu türden amatörler -en azından Nietzsche'den bu yana- kalfalığa terfi etti... Özgür irade, eğer hepten bir safsata değilse, insan için bu karışımın oranının ne olacağını seçmek demektir. Deneyde risk ve korku vardır. Deneydeki birinin korkması, tekrarda geçen yaşantısının belleğe verdiği biçimdendir: Bellek, ancak tekrarla biçimlenen eli sopalı bir sorgu müfettişidir. Deneydeki kişiye şöyle der: Sen bu değilsin!
Deneydeki kişi, tümüyle başka nedenlerle, gerçi yine ürkerek, kavranabilecek en küçük zerrelere bölünerek deneyde kalandır. Her bir zerresinin sonsuza kadar başka yöne saçılması riskini göze alır. Zerre bulutunun ayırt edilebilir tüm biçimleri artık kozmosun doğurgan kumarının elindedir. <Amor fati>. Deleuze "Desert Islands" başlıklı derlemesinin bir yerinde şöyle diyor: "Tekillik artık bir 'birey' kavramına sığmıyor. Bu özellikle politik açıdan çok önemli; 'suda çözülen balık' misali... Bu devrimci bir mücadeledir, bu bir özgürleşme mücadelesidir..."
Tekrarda kalış kristallerin hayata çaresiz ama arsızca tutunma çabasına, deneyde oluşsa zerrelerin sonsuz deviniminde yaşamaya öykünmedir.
Seçim bizim; şimdi ya da herhangi bir zaman!
Comments